Proces okresowego wypadania sierści u psa (popularnie nazwany linieniem) jest procesem fizjologicznym, który najczęściej odbywa się dwa razy do roku (wiosną i jesienią). Związany jest ze zmianą temperatur panujących na zewnątrz oraz zmianą długości dnia (ilości docierającego światła). Przed zimą futro psa staje się gęstsze, a przed latem zostaje wymienione na lżejsze. Zdarza się jednak, że proces utraty sierści jest nasilony i manifestuje się wyraźnym przerzedzeniem lub całkowitym wyłysieniem w danej okolicy ciała. W takim przypadku może on mieć podłoże chorobowe. Dlatego też każdy incydent nadmiernej utraty psiej okrywy włosowej powinien wzbudzić chęć odpowiedzi na pytanie: dlaczego pies traci sierść? Fakt ten powinien również nas zaniepokoić i bezwzględnie zostać skonsultowany z lekarzem weterynarii.
Istnieje szereg różnych czynników prowokujących wzmożone wypadanie sierści i pogorszenie wyglądu psiego włosa. Częstą przyczyną jest alergia i atopowe zapalenie skóry, które poprzez pojawiające się zmiany zapalne na skórze nasilają utratę sierści i wyraźnie ją osłabiają. Podrażnienie skóry psa w wyniku kontaktu z pasożytami skóry (nużeniec, pchły, świerzbowiec) także powoduje utratę sierści i zmiany w jej wyglądzie. Innymi przyczynami pogarszającymi kondycję okrywy włosowej i nasilającymi jej wypadanie mogą być: zakażenia bakteryjne i grzybicze, różnego rodzaju choroby o podłożu hormonalnym (np. nadczynność i niedoczynność tarczycy, zespół Cushinga), świąd skóry, nieodpowiednio zbilansowana dieta, stres czy stosowanie niektórych leków (np. sterydów).
